- Szczegóły
- Odsłony: 6607
Dwie książki : „Bez opamiętania” Leny Anderson – skandynawskiej pisarki i „Reputacje” Juan Gabriel Vasqueza - kolumbijskiego pisarza były tematem dyskusji podczas spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki.
„Bez opamiętania”jest opowieścią o miłości toksycznej. Trzydziestoletnia dziennikarka Ester Nilsson , prowadząca uporządkowane życie prywatne i zawodowe , zakochuje się w artyście Hugonie Rasku. Od tego momentu zachowuje się nieracjonalnie. Autorka opisuje cały wachlarz emocji targających Ester oraz obojętność Hugo, który skupiony jest wyłącznie na sobie. Trudno jest zrozumieć postępowanie głównej bohaterki powieści. Ono właśnie było głównym tematem
gorącej dyskusji.
W drugiej omawianej przez nas powieści „Reputacje” autor podejmuje zupełnie inny temat. Jest w niej dużo refleksji i wspomnień . Dla Javiera Mallarino – karykaturzysty nazwanego ”sumieniem narodu”, uroczystość czterdziestolecia pracy staje się okazją do bilansu swoich osiągnięć. Zaczyna wątpić ich sens. Na pytania o cenę sukcesu i wiele innych dotyczących odpowiedzialności za słowo w mediach nie ma w książce gotowych odpowiedzi. Uczestniczki spotkania rozmawiały o konsekwencjach wyborów głównego bohatera.
- Szczegóły
- Odsłony: 6337
Pierwsze w tym roku spotkanie DKK poświęcone było książce Grażyny Jagielskiej „Miłość z kamienia”. Autorka jest żoną znanego korespondenta wojennego – Wojciecha Jagielskiego.
W książce – opisy życia małżeńskiego przeplatają się z opisem przeżyć autorki. Ciągłe zmagania z paraliżującym lękiem, doprowadziły ją do depresji, którą musiała leczyć w klinice stresu bojowego.
Przejmująca lektura dla wrażliwych czytelników.
- Szczegóły
- Odsłony: 5435
Na tym spotkaniu rozmawiałyśmy o książce „Lustro czasu” Anny Piegi.
Główną postacią książki jest Daria Sulima – młoda wokalistka zespołu Black Velvet, która od kilku lat nie utrzymuje kontaktu z ojcem, ponieważ rzuciła studia medyczne, by realizować swoje muzyczne marzenia. Choroba matki zmusza ją do powrotu do domu i pogodzenia się z ojcem. Spokój Darii burzy tajemnica, którą rodzice ukrywali prze nią przez dwadzieścia pięć lat. Z czasem, dzięki bliskim osobom, które ją otaczają , zrozumie motywy działania rodziców i inaczej spojrzy na świat.
Ta historia zmusza nas do zastanowienia się nad sensem życia i prawdą w naszym życiu.
- Szczegóły
- Odsłony: 5452
Tematem dyskusji była książka „Obce dziecko” Alan Hollinghurst. Powieść ukazała się w 2011 roku. Składa się z pięciu części, każda część - to inna epoka i historia kolejnych potomków rodu Sawle`ów i Valance`ów.
W książce znajdziemy opis życia codziennego brytyjskich sfer, które cechuje pruderyjne zachowanie. Powieść rozpoczyna się skrywaną historią miłosną dwóch studentów - Georga Sawle'a i Cecila Valance'a, a kończy sceną z pogrzebu Cecila. W jego trakcie kochankowie zmarłego poety wspominają swoje historie miłosne. Po latach Paul Bryent zafascynowany poezją Valance'a chce napisać jego biografię. Trudno jest odtworzyć przeszłość, wspomnienia idealizują poetę. Powstaje legenda o nim.
- Szczegóły
- Odsłony: 5502
Dyskusja dotyczyła książek : „Córki gór”- współczesnej szwedzkiej pisarki Anny Jorgenstotter oraz „Anna Jantar” Andrzeja Witko.
Pierwszy tytuł to historia rodziny Steenów na przestrzeni dwudziestu lat - od 1938 roku do 1958 roku. Pięcioro rodzeństwa z małej wioski, w której nic się nie zmienia, wykonują codziennie te same obowiązki i rozmawiają o wydarzeniach w świecie. Wielka historia ich nie dotyczy. Budują swój los na złych i dobrych decyzjach.
W książce nie ma wartkiej akcji. Są za to krótkie sceny przeplatane dialogami wewnętrznymi bohaterów, które idealnie pasują do otaczającego ich skandynawskiego krajobrazu.
„Anna Jantar” Andrzeja Witko ma formę rozmowy z piosenkarką. Wypowiedzi artystki są autentyczne i pochodzą z zapisów jej wywiadów prasowych, telewizyjnych i radiowych oraz
z listów do najbliższych. Zawiera wiele nieznanych fotografii piosenkarki o wykaz piosenek wykonanych prze Nią. Najbliżsi , znajomi i fani Anny Jantar zapamiętali ją jako osobę ciepłą, serdeczną, której sława nie zawróciła w głowie.
- Szczegóły
- Odsłony: 5862
Tematem dyskusji były dwie książki : „Ocalenie” Zyty Orszyn i „Pod dachem świata” Anuradhy Roy. W „Ocaleniu Atlantydy” odnajdujemy panoramę polskich losów od czasów II wojny światowej do obalenia komunizmu w Polsce. Bohaterami ironicznych momentami opowieści są przesiedleńcy z Kresów Wschodnich na poniemiecki Dolny Śląsk. W miasteczku Leśny Brzeg trudno im odnaleźć własne miejsce dla siebie. W ich życie wciska się totalitarna ideologia, która zmusza do kompromisu z własnym sumieniem. „Ocalenie Atlantydy” jest książką pytań , na które trudno znaleźć jednoznaczną odpowiedź. Wiele w niej życiowych mądrości wypowiedzianych przez bohaterów opowieści.
W książce „Pod dachem świata” opisane są Indie z różnej perspektywy. W losy bohaterów autorka wplotła przemiany polityczne, które zaszły w okresie , kiedy toczy się akcja powieści. Do miasteczka Ranihet u podnóża Himalajów przybywa Maya, młoda wdowa, która w pięknym otoczeniu chce zapomnieć o tragedii, która ją dotknęła. Podejmuje pracę w miejscowej szkole i dodatkowo przepisuje wspomnienia Diwana Sahiba, który za czasów Indii Brytyjskich był znanym politykiem. Maya pozaje dziewczynkę sąsiadów o imieniu Charu, której pomaga w nauce. Przyjazd Veera – kuzyna Diwana Sahiba budzi w niej nowe uczucie. Książka jest pełna emocji. Dodatkowym atutem są wspaniałe opisy przyrody.
- Szczegóły
- Odsłony: 5480
Na spotkaniu rozmawialiśmy o dwóch książkach : „W rajskiej krainie zielska'' Jacka Hugo-Badera i „Kobieta, która widziała za dużo” Kayi Mireckiej-Ploss.
„W rajskiej krainie wśród zielska” jest zbiorem reportaży o Związku Radzieckim w latach dziewięćdziesiątych. Znajdziemy w nim historie towarzysza Kałasznikowa – konstruktora karabinu, Walerego Burkowa – ostatniego bohatera ZSRR, bezdomnych żyjących na dworcu . Życie tych ludzi zmieniło się diametralnie po rozpadzie imperium. Nie radzą sobie w życiu, są rozgoryczeni i tęsknią za dawnymi czasami „równości”. Znakiem nowych czasów jest zniknięcie kolejek pod Mauzoleum Lenina. W książce znajdziemy też reportaż o mafii, narkotykach i Gazpromie. Lektura przygnębiająca, ale warta przeczytania.
Druga omawiana przez nas książka „Kobieta, która widziała za dużo” jest thrillerem psychologicznym opartym na faktach. Obdarzona zdolnościami paranormalnymi autorka „widzi” scenę zabójstwa młodej pary. Podejrzany o morderstwo zostaje uniewinniony. Narażając swoje życie, Kaya próbuje dotrzeć do prawdy. W wątek kryminalny wplecione są wątki autobiograficzne z życia pisarki – wspomnienia z obozu koncentracyjnego, z pobytu na emigracji w Anglii, o powrocie do Polski i szykanowaniu przez służbę bezpieczeństwa, o ponownej emigracji i pobycie w USA. Oba wątki tworzą spójną i interesującą całość.
- Szczegóły
- Odsłony: 7227
Na pierwszym w tym roku spotkaniu rozmawiałyśmy o książkach „Wyznaję” Jaume Cabre oraz „Kobiety dyktatorów” Diane Ducret.
„Wyznaję” to misternie skonstruowana powieść, której głównym tematem jest Zło. Historia Adriana Ardevola, muzyka i lingwisty, przeplata się z historią skrzypiec, które przechodzą z rąk do rąk. Losy instrumentu stanowią odbicie pogmatwanej europejskiej historii od czasów Świętej Inkwizycji po okrucieństwo obozów zagłady. Jest w niej także wątek miłosny. Adrian pragnie odnaleźć szczęście. Wyznania swoje kieruje do Sary Voltes-Epstein, rysowniczki żydowskiego pochodzenia. Bogactwo wątków i historii czyni powieść interesującą.
Druga omawiana przez nas książka „Żony dyktatorów” zawiera wstrząsające opowieści o życiu żon i kochanek Hitlera, Stalina, Mussoliniego, Mao, Lenina, Bokassy, Ceausescu i Salazara.
- Szczegóły
- Odsłony: 4203
Tematem dyskusji były dwie książki. Pierwsza to „Dryft” Karen Gillece, nagrodzona Europejską Nagrodą Literacką w 2009 roku. Już na pierwszych stronach poznajemy główną bohaterkę – Larę, która po piętnastu latach pobytu w Ameryce Południowej wraca do domu w Irlandii, aby ukoić ból po stracie dziecka. Lata spędzone w Ameryce wypełnione były podróżami z Alejo – ojcem jej synka. Po dwóch latach bezskutecznych poszukiwań zaginionego dziecka , Alejo pogodził się z jego utratą. Lara wciąż wierzyła, że go odnajdzie. W rodzinnym mieście spotkała Christiana, swoją młodzieńczą miłość. Dawne uczucia powróciły. Romans Lary z Christianem wychodzi na jaw. Jego małżeństwo się rozpadło, stracił pracę w szkole. Lara wróciła do Ameryki z nadzieją na odnalezienie syna. Powieść napisana niezwykle ciekawie, przykuwa uwagę od początku do końca. Stawia pytanie o sens postępowania głównych bohaterów.
Drugą omawianą książką była „Opowiem ci o wolności” Wacława Holewińskiego. Bohaterkami krótkich opowieści są Maria „Agata” Nachtman oraz Walentyna „Platerówka”, „Żabka” Stempkowska. Dwie autentyczne postacie. Obydwie kobiety walczyły w konspiracji podczas wojny i po jej zakończeniu. Przeszły przez przesłuchania w gestapo, obóz w Ravensbruck, ubeckie katownie i więzienia. Nękane przez UB i MO, podczas przesłuchań nazywane „faszystowskimi świniami”, bite. Po wojnie miały trudności ze znalezieniem pracy. Wiele bohaterskich kobiet zapłaciło wysoką cenę za to, że się nie ugięły. Dobrze, że autor przywraca pamięć o konspiratorkach z Narodowych Sił Zbrojnych.
- Szczegóły
- Odsłony: 5950
Dyskutowałyśmy o książce „Pary” Johna Updike, która ukazała się w 1968 roku. Jest ona studium obyczajowym Ameryki lat sześćdziesiątych. Do miasteczka Tarbox przybywa małżeństwo, które poznaje kilka par małżeńskich w nim mieszkających. Razem spędzają czas na przyjęciach. Znudzeni, zatracają się w romansach, wymieniają się żonami. Kwestionują dotychczasowe normy życia rodzinnego i chcą być za wszelką cenę nowocześni. Dla niektórych par kończy się to katastrofą – aborcją, rozwodami. Życie małżeństw z Tarbox koresponduje z tym, co dzieje się w Ameryce . Swoboda seksualna znajduje odbicie w języku powieści.
Strona 5 z 6
