- Szczegóły
- Odsłony: 4295
W tym dniu rozmawiałyśmy o wilkach – tych z lasu i „Wilkach” Adama Wajraka. Jak rzadko się zdarzało, książka podobała się wszystkim dyskutantom. Książka jest relacją autora z Puszczy Białowieskiej, gdzie przez klika lat tropił wilki. Wajrak nazwał ten okres „największą przygodą swojego życia”. „Wilki” zawierają kilka rozdziałów. Z pierwszego dowiedzieliśmy się skąd wzięła się fascynacja autora tymi zwierzętami, jak poznał swoją żonę – Nurię , która przyjechała z Hiszpanii, jaką rolę w badaniach nad padlinożercami odegrała suczka Antonia. W następnych rozdziałach poznajemy historię przyjaźni z oswojonymi wilkami „Kazanem” i „Wikim”, a w kolejnym opisy tropienia wilków i relacje z badań białowieskich naukowców. Wajrak obala mit wiele mitów o wilkach, a w szczególności ten, że wilk to zwierzę niebezpieczne dla człowieka. Udowadnia, że strach przed nimi jest nieuzasadniony. Wstrząsający jest rozdział o wybieraniu małych wilczków z gniazd przez ludzi i próbach ich udomowienia oraz o cierpieniu dorosłych osobników wyłapywanych we wnyki. Na kartach książki pojawiają się także inne zwierzęta zamieszkujące Białowieżę. Adam Wajrak jest zapalonym przyrodnikiem. Czytając jego książkę wyczuwa się jego fascynację przyrodą. W książce są piękne zdjęcia i mapy, które wspaniale uzupełniają relacje autora i dodają jej wiarygodności.
- Szczegóły
- Odsłony: 4280
Na spotkaniu przedwakacyjnym w dniu 28 czerwca dyskutowałyśmy o książce „Kobiety” islandzkiego pisarza Steinara Bragi. Jest to thriller polityczny. Historia opisana w książce nie mogła zdarzyć się naprawdę. Eva wraz z partnerem powraca ze Stanów Zjednoczonych do Islandii. Jest pogrążona w depresji po utracie dziecka i kłótni z Hrafnem. Przypadkowo poznany bankowiec , składa jej propozycję zamieszkania w apartamencie w zamian za opiekę nad kwiatami i kotem. Okazuje się , że w mieszkaniu nie ma kwiatów, a na jednej ze ścian umieszczona jest maska – odlew twarzy człowieka. Kot pojawia się i znika. Ewa dowiaduje się od sąsiadek, że dziewczyna, która mieszkała przed nią w tym apartamencie popełniła samobójstwo. Niedługo potem Eva zostaje uwięziona w pokoju z maską i poddawana różnym próbom, które mają na celu zdeprawowanie jej kobiecości. Według autora kobiecość jest przyczyną zła. Na przykładzie Evy, Bragi ukazuje kobietę jako słabą, niestabilną psychicznie, pogrążoną w nałogach, uzależnioną od mężczyzn i konwenansów, niezdolną do zajmowania wyższej pozycji w hierarchii społecznej. Sytuacja , która przytrafia się głównej bohaterce obrazuje hipokryzję, którą Bragi zarzuca Islandczykom. W książce mamy pokazany zupełnie inny obraz Islandii od tego jaki widzimy w folderach reklamowych.
- Szczegóły
- Odsłony: 4748
Na spotkaniu w dniu 25 maja dyskutowałyśmy o książkach, które dotyczą problemów współczesnego świata. „Diabeł używa Instagrama” Jo Piazza i Lucy Sykes to powieść o tym, jak internet zmienia nasze życie.Imogen Tate wraca do pracy po półrocznym urlopie chorobowym. Zmiany jakie nastąpiły w firmie, zaskakują ją. Asystentka, która zastępowała Imogen, zatrudniła nowych pracowników. Zespół pracuje całe dnie, a niektórzy nawet noce. Przygotowują wydanie internetowe magazynu o modzie. Imogen czuje się zagubiona. Instagram, Facebook, Twitter, Linkedin to dla niej czarna magia. Do tego problemy wychowawcze z dziećmi. Z wielkim uporem i pomocą przyjaciół przełamuje swoje upośledzenie technologiczne i odnosi sukces.
Książka zabawna, prawdziwa i motywująca, szczególnie dla osób, które mają problemy z komunikowaniem się w internecie.
Druga omawiana przez nas książka „Uległość” Houellebecqa określana jest jako political fiction. Jest jednak bardzo aktualna. Dotyczy problemu islamizacji Europy. Proces ten w powieści odbywa się bez dżihadystów. We Francji po zwycięstwie nad Marie Le Pen muzułmańskiego lidera Ben Abbeza zawiązuje się koalicja. Bractwo Muzułmańskie oddaje socjalistom i centroprawicy część resortów. Sobie pozostawia Ministerstwo Edukacji. Rektorem Sorbony zostaje muzułmański konwertyta. Wygrywa on również wybory prezydenckie we Francji w 2022 roku. Francois – wykładowca Sorbony musi wybierać między przejściem na islam, a odejściem z uczelni. Duchowa pustka, w jakiej upływa mu życie, popycha go w stronę islamu. Nie dowiadujemy się z powieści, czy stanie się jego wyznawcą.
Autor ukazuje przyczynę uległości wobec islamu. Współczesny świat nie oferuje człowiekowi nic poza monotonną konsumpcją. Religia jest więc kolejnym towarem, który wypełnia mu duchową pustkę.
Książka pesymistyczna i prorocza.
- Szczegóły
- Odsłony: 4777
Tematem dyskusji na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu książki w dniu 26 kwietnia 2017 roku były książki : "Ślady" Jakuba Małeckiego i "Mężczyzna, który tańczył tango" Arturo Perez-Reverte.
"Ślady"- to dziewiętnaście opowiadań pozornie niezwiązanych ze sobą. Łączą je jednak występujące w nich postacie, których losy nieustannie się splatają.
Autor w oryginalnej i specyficznej formie opowiada o sprawach niewygodnych i bolesnych – śmierci i przemijaniu. Bohaterowie krótkich opowiadań, to zwykli ludzie zmagający się ze zwykłym życiem i poddający się bezwiednie jego nurtowi. Zostawiają ślady, które są dowodem na ich istnienie.
Małecki uświadamia nam, że życie mimo wieli ułomności i ograniczoności jest piękne. Sugeruje, że ten ograniczony czas warto wykorzystać maksymalnie, niczego nie odkładając na później.
Zupełnie inny klimat i styl prezentuje książka "Mężczyzna, który tańczył tango". Powieść ma wiele wątków- miłosny, obyczajowy, przygodowy, szpiegowski. Poznajemy Hiszpanię pogrążoną w wojnie domowej oraz włochy u progu II wojny światowej, działania radzieckiego KGB. W fabułę wpleciona jest też „ historia tanga”. Barwnie i szczegółowe opisane przez autora rozgrywki szachowe dostarczają czytelnikowi wiele emocji.
Tytułowy Max Costa, wspaniały fordanser, a przy tym oszust i złodziej, uwodzi piękną Mechę -żonę hiszpańskiego kompozytora. Krótki romans odbije się na ich późniejszym życiu. Choć nie mieli się spotkać, los ich zetknął na przestrzeni trzydziestu lat jeszcze dwa razy na krótko. Każde z tych spotkań to odsłona ich burzliwego i namiętnego związku.
- Szczegóły
- Odsłony: 4900
Pierwsze w tym roku spotkanie DKK poświęcone było książkom "Uczciwa oszustka" Tove Janson i "Małżeństwo we troje" Erica-Emmanuela Schmitta.
"Oszustka" to wielowymiarowa powieść psychologiczna, zawierająca wiele refleksji o naturze ludzkiej. W małej wiosce, do której zimą trudno dotrzeć mieszka dwudziestoletnia Katri. Mieszkańcy odnoszą się do niej z dystansem. Ona też nie wchodzi z nimi w bliższe relacje. Czasem tylko pomaga im w rozliczeniach, ponieważ umie dobrze liczyć. Katri opracowuje misterny plan, którego celem jest spełnienie marzeń młodszego brata. Zdobywa zaufanie Anny Amelin – starszej pani, która mieszka na uboczu wioski i utrzymuje się z ilustrowania książek dla dzieci. Wprowadza się wraz z bratem do jej domu. Wtedy zaczyna się specyficzna gra między kobietami, która doprowadzi do nieprzewidzianych zmian w ich życiu. Finał tej rozgrywki jest zaskakujący. Pozostaje pytanie jak jest granica między oszustwem a manipulacją?
Książka „Małżeństwo we troje” zawiera kilka krótkich opowiadań, które dotyczą złożonych tematów- homoseksualizmu, aborcji, transplantologii. Na końcu dodany jest dziennik autora, z którego czytelnik dowiaduje się o kulisach powstania opowiadań i ich interpretacja
.
- Szczegóły
- Odsłony: 5233
Na tym spotkaniu rozmawiałyśmy o książkach „Nim zapadnie noc” Michaela Cunninghama i „Konik, szabelka” Anny Nasiłowskiej.
Powieść Cunninghama jest analizą tego, co dzieje się między małżonkami z dwudziestoparoletnim stażem, gdy w ich domu zjawia się brat kobiety. Kilkudniowa wizyta, wywrze ogromny wpływ na jej męża. Chłopak wzbudzi w nim nieoczekiwane uczucia i mimo walki ulegnie pokusie. Podstawy ich życia rodzinnego zostają zachwiane, ale wytrzymają tę próbę. Powieść pozbawiona jest akcji, wszystko dzieje się w sferze myśli bohaterów. Fascynująca analiza ich życia wewnętrznego, a do tego wspaniały język. Lektura prowokuje czytelnika do głębokich przemyśleń na temat życia.
„Konik, szabelka” Anny Nasiłowskiej to osobista próba zmierzenia się autorki z rodzinnym mitem i określenia swojego miejsca w świecie. Większa część książki dotyczy opowieści dziadka, który był uczestnikiem wojny 1920 roku. Wydarzenia w powieści obejmują okres od 1918 roku do 2010 roku. Historia opisana w sposób zawiły.
- Szczegóły
- Odsłony: 3926
Za oknem letni upał, a my dyskutujemy o książce „Pożegnanie dla początkujących” Anny Tyler. Trudno w takiej atmosferze skupić się na temacie śmierci i żałoby. Na szczęście, o tych trudnych sprawach, autorka pisze z lekkością, ale ich nie lekceważy. Powieść jest nie tylko studium utraty, pokazuje również naturę małżeństwa. Związek Arona i Dorothy opiera się na wygodzie i poszanowaniu dla potrzeb drugiej osoby. Zdarzają się między nimi drobne nieporozumienia i sprzeczki. Nie prowadzą ze sobą dłuższych rozmów i dyskusji. Dopiero po nagłej śmierci żony Aron zauważył pustkę wokół siebie. Brakuje mu przyzwyczajeń Dorothy, które wcześniej tak go denerwowały. Początkowo odrzuca wszelką pomoc od przyjaciół i znajomych. Z czasem uświadamia sobie, że warto zbliżyć się do ludzi, a wtedy łatwiej pożegnać się z tą, która odeszła na zawsze. Książka budzi mieszane uczucia. Porusza temat smutny, ale po przeczytaniu jej nie jest nam smutno. Tylko się zastanawiamy, jak to jest naprawdę.
- Szczegóły
- Odsłony: 6214
Dwie książki : „Bez opamiętania” Leny Anderson – skandynawskiej pisarki i „Reputacje” Juan Gabriel Vasqueza - kolumbijskiego pisarza były tematem dyskusji podczas spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki.
„Bez opamiętania”jest opowieścią o miłości toksycznej. Trzydziestoletnia dziennikarka Ester Nilsson , prowadząca uporządkowane życie prywatne i zawodowe , zakochuje się w artyście Hugonie Rasku. Od tego momentu zachowuje się nieracjonalnie. Autorka opisuje cały wachlarz emocji targających Ester oraz obojętność Hugo, który skupiony jest wyłącznie na sobie. Trudno jest zrozumieć postępowanie głównej bohaterki powieści. Ono właśnie było głównym tematem
gorącej dyskusji.
W drugiej omawianej przez nas powieści „Reputacje” autor podejmuje zupełnie inny temat. Jest w niej dużo refleksji i wspomnień . Dla Javiera Mallarino – karykaturzysty nazwanego ”sumieniem narodu”, uroczystość czterdziestolecia pracy staje się okazją do bilansu swoich osiągnięć. Zaczyna wątpić ich sens. Na pytania o cenę sukcesu i wiele innych dotyczących odpowiedzialności za słowo w mediach nie ma w książce gotowych odpowiedzi. Uczestniczki spotkania rozmawiały o konsekwencjach wyborów głównego bohatera.
- Szczegóły
- Odsłony: 5945
Pierwsze w tym roku spotkanie DKK poświęcone było książce Grażyny Jagielskiej „Miłość z kamienia”. Autorka jest żoną znanego korespondenta wojennego – Wojciecha Jagielskiego.
W książce – opisy życia małżeńskiego przeplatają się z opisem przeżyć autorki. Ciągłe zmagania z paraliżującym lękiem, doprowadziły ją do depresji, którą musiała leczyć w klinice stresu bojowego.
Przejmująca lektura dla wrażliwych czytelników.
- Szczegóły
- Odsłony: 5107
Na tym spotkaniu rozmawiałyśmy o książce „Lustro czasu” Anny Piegi.
Główną postacią książki jest Daria Sulima – młoda wokalistka zespołu Black Velvet, która od kilku lat nie utrzymuje kontaktu z ojcem, ponieważ rzuciła studia medyczne, by realizować swoje muzyczne marzenia. Choroba matki zmusza ją do powrotu do domu i pogodzenia się z ojcem. Spokój Darii burzy tajemnica, którą rodzice ukrywali prze nią przez dwadzieścia pięć lat. Z czasem, dzięki bliskim osobom, które ją otaczają , zrozumie motywy działania rodziców i inaczej spojrzy na świat.
Ta historia zmusza nas do zastanowienia się nad sensem życia i prawdą w naszym życiu.
Strona 4 z 6
