W piątek, 7 czerwca, w naszej Bibliotece miało miejsce niezwykłe spotkanie z autorem i „bohaterami” książki „Toksyczność” Jarosława Czechowicza. Powieść inspirowana jest faktami z życia pisarza. Rzadko się zdarza, by na widowni podczas spotkania autorskiego siedziały osoby będące pierwowzorami postaci, o których można przeczytać w książce. Autor przyjechał do naszej Biblioteki pełen obaw, jakie powitanie zgotują mu znajomi po przeczytaniu książki, której akcja dzieje się w naszym mieście i opisuje życie mieszkańców Połańca. Życie, którym niekoniecznie każdy z nas chciałby pochwalić się na kartach powieści...
Jarosława Czechowicza, wielbiciela gorącej czerwieni i zimnej Islandii, znamy głównie jako autora popularnego bloga „Krytycznym okiem”. To w nim od dwunastu lat zamieszcza recenzje przeczytanych książek. Z wykształcenia jest polonistą i dziennikarzem, a z zawodu nauczycielem języka polskiego. Dotychczas wydał dwa zbiory wywiadów z pisarzami: „Rok w rozmowie” (2014) i „Poza napisanym” (2017). W związku z wydaniem drugiej pozycji dwa lata temu gościliśmy autora w naszej Bibliotece. Jarosław Czechowicz, niegdyś mieszkaniec naszego miasta, przyjechał wtedy do Połańca, by po latach nieobecności spotkać się z dawnymi znajomymi i czytelnikami i promować swoją książkę. Zarówno wtedy jak i teraz spotkanie poprowadził jego kolega, również polonista - Marek Pedyński, z którym, choć obaj mijali się na szkolnym korytarzu (chodzili do równoległych klas), zapoznali się wiele lat później, dzięki blogowi autora. Tym razem spotkanie poświęcone było jego debiutowi powieściowemu. Wiosną tego roku nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka ukazała się „Toksyczność” – mocna, inspirowana osobistą historią jej autora powieść poruszająca wstydliwy temat alkoholizmu wśród kobiet. Książka to „dynamiczny, obsesyjny i chwilami trudny do zaakceptowania monolog matki – alkoholiczki o popadaniu w nałóg i bezkompromisowej walce z nim. I konfrontacja dzieci z traumą, której toksyczność pozostaje na zawsze”.
Podczas spotkania poprowadzonego przez kolegę w formie pytań, dowiadujemy się o głównej bohaterce powieści, mieszkance naszego miasta, której pierwowzorem jest matka pisarza. Janina, narratorka opowieści, prowadzi monolog wewnętrzny. Dzięki jej zwierzeniom poznajemy kobietę, która wychowała się w toksycznym domu. Los od dzieciństwa ciężko ją doświadcza za sprawą ojca alkoholika, który nie dość że pije, to również znęca się nad rodziną. Dziewczynka znosi cierpienie tylko dzięki bezwarunkowej miłości matki. Jednak w pewnym momencie życie po raz kolejny postanawia ją ciężko doświadczyć. Matka umiera. Dziewczyna, której brakuje jeszcze nieco do pełnoletności, musi od tej pory radzić sobie sama. Pierwszym krokiem jest ucieczka z toksycznego domu i rozpoczęcie dorosłego życia, życia na własną rękę. Znajduje pracę, poznaje przyszłego męża i bierze z nim ślub, a potem rodzi dziecko. Poprzednie życie zostawia za sobą. Zaczyna wszystko od nowa. Tylko pozornie, bo tragiczne przeżycia z dzieciństwa jak toksyna będą w niej tkwić i zatruwać ją od środka. Ją samą i jej nową rodzinę. Pojawią się również nowe problemy związane z zatajoną chorobą męża oraz przeprowadzką do miasteczka, w którym odegra się później jej wielki dramat. Ale o tym to czytelnicy muszą już przeczytać sami.
Podczas spotkania dowiadujemy się, że dzięki przyjętej konwencji powieści, którą można przeczytać „jednym tchem”, Jarosław Czechowicz dedykuje ją wszystkim czytelnikom, a w szczególności tzw. DDA – dorosłym dzieciom alkoholików. Obnaża trudne życie dzieci alkoholików. Pokazuje na przykładzie swoich przeżyć, jak problem alkoholizmu odbija się na całej rodzinie. Przedstawia również PRL-owską prowincję i podwójną mentalność jej mieszkańców. Uwidacznia się ona w specyficznym podejściu do problemu alkoholizmu. Problemu – ale tylko w przypadku, gdy dotyczy on kobiety. Bo kobiecie nie wypada, nie wolno pić! Z mężczyznami jest inaczej. Małomiasteczkowe środowisko alkoholizm mężczyzn, a także wynikającą z niego agresję, próbuje tłumaczyć biedą, monotonią życia, problemami w pracy, w domu, prozą życia w komunistycznym kraju… Kobietę nic nie tłumaczy.
„Toksyczność” jest z mojej strony subiektywnym wyznaniem, a przecież warto poszukać w niej uniwersalnych przesłań. I te stworzą być może czytelnicy. Wierzę w to, że opowiedzą mi dużo więcej, niż sam opowiedziałem w tej książce” - Jarosław Czechowicz w wywiadzie dla czytelników.
Spotkanie, wbrew obawom autora, przebiegło w przyjaznej atmosferze, pełnej wzruszeń i chwil powrotów do przeszłości. Padło wiele pytań ze strony prowadzącego spotkanie, jak i publiczności, na które Jarosław Czechowicz chętnie udzielał odpowiedzi. Nie bał się nawet tych pytań, które dotyczyły spraw, o których trudno nawet po latach mówić. Jak sam powiedział, przeszłość pozostawił już za sobą, poukładał sobie życie na nowo. Autor nie pożegnał się od razu z uczestnikami spotkania, ale pozostał jeszcze by porozmawiać w bardziej kameralnym składzie i złożyć autograf na swojej książce. Po spotkaniu pozostały miłe wspomnienia i zdjęcia, do obejrzenia których serdecznie zapraszamy.
Zachęcamy także do przeczytania interesującego wywiadu z autorem „Toksyczności”, który znajduje się pod adresem:
http://booklips.pl/wywiady/alkoholizm-to-wieczny-problem-i-nie-zna-podzialu-na-plec-wywiad-z-jaroslawem-czechowiczem-autorem-toksycznosci/
