Powszechnie wiadomo, że programowania trzeba się nauczyć…, ale mało kto wie, że programowania można nauczyć się w Bibliotece! W 2016 roku przy Bibliotece w Połańcu powstał Lokalny Klub Kodowania „Robocik”. Był to efekt zakwalifikowania się naszej Biblioteki do projektu „Link do przyszłości. Zaprogramuj swoją karierę”. Udział w projekcie umożliwił nam zorganizowanie w październiku 2015 roku warsztatów z kodowania w edytorze Scratch z wykorzystaniem robotów Finch oraz ich późniejszego, bezpłatnego wypożyczenia na okres 3 miesięcy. Roboty wykorzystywane były w trakcie cotygodniowych spotkań uczestników klubu „Robocik”.
W kwietniu tego roku pojawiła się szansa ponownego wypożyczenia robotów Finch. Bez wahania skorzystaliśmy z tej możliwości. Otrzymaliśmy 5 robotów na okres 2 miesięcy. Postanowiliśmy ten okres wykorzystać nieco inaczej.
Przygotowaliśmy warsztaty dla dzieci w wieku od 10 do 15 lat, których tematyka skupiała się na podstawach programowania. Naszym celem było zainteresowanie młodych ludzi kodowaniem, pokazanie im, że rozpoczęcie przygody z programowaniem nie jest tak trudne jak mogłoby się wydawać. Rozwój nowoczesnych technologii wywiera nacisk na kształcenie w kierunku programowania. Praktycznie każda dziedzina naszego życia nie może istnieć bez sprzętów naszpikowanych elektroniką, które potrzebują programisty aby „tchnął w nie życie”. Kodowanie to również pasja, którą można przelać na inne dziedziny życia, rozwijając umiejętności logicznego myślenia, kreatywności czy radzenia sobie z rozwiązywaniem problemów. Programowanie wpływa również pozytywnie na postrzeganie świata z szerszej perspektywy, dając poczucie pewności i spełnienia.
Program warsztatów podzielony był na dwie części. W pierwszej części przeprowadziliśmy dyskusję na temat kodowania, czym jest i jak można się go nauczyć. Kodowanie kojarzyło się najczęściej z kodami do gier, wpisywaniem haseł lub szyfrowaniem. My skupiliśmy się na kodowaniu jako programowaniu, czyli nauczeniu się języka maszyn. Spróbowaliśmy zobrazować uczestnikom czym kodowanie jest w praktyce. Przygotowaliśmy zadanie, w którym prowadzący wcielał się w robota. Uczestnicy musieli w taki sposób nim pokierować, aby podszedł do drzwi i je otworzył. Z pozoru łatwe zadanie wymagało trochę wysiłku, pokazało jednak ogólne zasady kodowania. W pierwszej kolejności należało poznać komendy „robota”, z tym było najtrudniej. Należało wykorzystać najłatwiejsze polecenia jak obrót w prawo czy lewa noga w górę, a następnie połączyć je w sekwencję ruchów do wykonania. Następnie przeszliśmy do praktycznej nauki podstaw programowania. Skorzystaliśmy ze Scratch’a - specjalnie przygotowanego środowiska do szybkiej nauki kodowania. Uczestnik wybiera określone komputerowe puzzle (odpowiedniki komend języka programowania) i łączy je w odpowiednie algorytmy. Dodatkowo puzzle mają przypisane kolory i kształty, dzięki czemu nie wszystkie do siebie pasują. Łączenie puzzli odbywa się metodą „przeciągnij i upuść”. Takie podejście sprzyja skupieniu się na wykonywanym zadaniu, eliminując pomyłki wynikające z nieprawidłowego połączenia lub błędów pisowni. Poznając kolejne komendy, nauczyliśmy kotka rysować kwadrat oraz poruszać się po ekranie. Znając już podstawy obsługi Scratch’a mogliśmy płynnie przejść do drugiej części, której bohaterem był robot Finch. Finch został stworzony specjalnie z myślą o młodych adeptach programowania. Roboty potrafią poruszać się w różnych kierunkach, wydawać dźwięki, mierzyć temperaturę, omijać przeszkody. Posiadają również akcelerometr oraz czujniki światła. Wszystkie te elementy rewelacyjnie wpływają na możliwości wykorzystania robota w pierwszym kontakcie z kodowaniem.
W tej części uczestnicy poznali wyposażenie oraz podstawowe komendy Finch’a. Prowadzący zaprezentował również jego możliwości. Wykorzystując większość czujników robota zakodował go, aby ten szczekał przy każdej próbie zbliżenia ręki. Po obróceniu na plecy i drapaniu robot mruczał i zmieniał się z słodkiego kotka, który miauczał po każdym pogłaskaniu jego grzbietu. Machanie nad nim dłońmi sprawiało natomiast, iż Finch zamieniał się w energicznego rumaka. Potrząsanie nim powodowało generowanie dźwięku galopu, a po zatrzymaniu robot wydawał odgłos radosnego rżenia.
Następnie uczestnicy przystąpili do samodzielnego kodowania robotów. Przy wsparciu prowadzącego stworzyli programy do sterowania Finch’em. Kiedy robot zyskał zdolność poruszania się zorganizowaliśmy wyścigi robotów. Tor stanowił labirynt wykonany z tekturowych pudełek. Wygrywał ten, kto jako pierwszy dotknął noskiem robota ostatniego pudełka. Kodowanie dostarczyło uczestnikom bardzo wiele zabawy, a sam wyścig był niezwykle emocjonujący. W 18 spotkaniach uczestniczyło łącznie 345 osób.
Dziękujemy za tak duże zainteresowanie ze strony nauczycieli Publicznej Szkoły Podstawowej w Połańcu, Zespołu Placówek Oświatowych w Ruszczy oraz Publicznego Gimnazjum w Połańcu. Mamy nadzieję, że przygotowane warsztaty choć kilku osobom dadzą impuls do rozwijania pasji kodowania. My efekty widzimy już dziś. Na ostatnich spotkaniach klubu „Robocik” pojawiły się nowe twarze, chętne to zgłębiania tajników programowania.
