Miesiąc maj dobiega końca. Wielkimi krokami zbliża się także zakończenie Tygodnia Bibliotek, obchodzonego w całej Polsce od 8 do 15 maja pod hasłem „Biblioteka. Lubię tu być!”. W Bibliotece w Połańcu Tydzień Bibliotek trwa o wiele dłużej, ponieważ nie siedem dni tylko niemalże cały miesiąc. W majowym spotkaniu DKK uczestniczyły prawie wszystkie klubowiczki udowadniając, że w naszej Bibliotece, zgodnie z hasłem Tygodnia Bibliotek, lubią być. Lubią być w Bibliotece, z książką i ze sobą nawzajem.
Podczas spotkania omawiane były dwie ksiażki.
Powieść „Katharsis” Michała Siembiedy, o której rozmawiałyśmy na początku wzbudziła duże emocje w gronie dyskutantek. Jest to saga polsko-grecka, z wątkiem sensacyjnym i kryminalno- historycznym. Przez ponad sześćdziesiąt lat (1927-90) toczą się losy bohaterów powieści na tle historii Polski. Autor rzuca nimi po wielu krajach, a następnie jednym wydarzeniem splata ich losy ponownie. Kostas Tosidos, grecki partyzant w 1949 roku wraz z rodziną trafia do tajnego szpitala na wyspie Wolin. Zmienia tożsamość, lecz nie udaje mu się odciąć od przeszłości i kończy się to dla niego tragicznie. Katherina, żona Kostasa bohatersko znosi swój los po uwięzieniu męża. Jaris – syn Kostasa , dobrze zapowiadający się bokser musi przerwać karierę, zostaje milicjantem. Udaje mu się rozwikłać zagadkę tajemniczej przyczyny śmierci ojca. Marija – córka Kostasa, lekarka, którą dotyka dramat z powodu uczucia. Malutki Janis - syn Kostasa, pozostawiony w polskim szpitalu podczas podróży rodziny do Polski, uznany za zmarłego, odnajduje się jako dorosły człowiek. W powieści mamy też obraz gdyńskiego półświatka. Król trójmiejskiego świata Zygmunt „Sacharyna” i jego uczeń „Zulus”. Każdy z nich ma inny cel. Ich los spaja kopalnia rudy uranu w Kletnie. Pracował w niej Kostas. Tajemnicę tę odkrył jego syn Jaris. Oprócz sensacyjnych historii, powieść ma głęboką warstwę psychologiczną. Bohaterowie zmagają się z osobistymi rozterkami, próbują się odnaleźć w świecie pełnym politycznych napięć. Dyskusja o książce była bardzo ożywiona. Czytelniczki były nią zafascynowane ze względu na połączenie historii z fikcją, historii na nowo odkrytej, której nie było w podręcznikach historii.
Druga omawiana przez nas książka „Tony i Susan” Austina Wrighta nie była tak dobrze oceniona przez czytelniczki jak poprzednia. To kryminalno-obyczajowa powieść o małżeństwie i niespełnieniu, zemście i dojrzewaniu. Edward – były mąż Susan rozlicza się z samym sobą i byłą żoną. Po wielu latach od rozstania, napisał powieść i przysłał ją Susan do oceny. W ten sposób mści się za to, będąc jej mężem nie zrealizował swojego pragnienia, aby zostać pisarzem. Susan , czytając powieść, ocenia były i obecny swój związek. Odkrywa, że nie jest szczęśliwa. Im dłużej czyta, tym bardziej rozpamiętuje własną przeszłość, zmuszona zostaje do zmierzenia się z lękami, które wyparła z pamięci. Powieść ma dwie fabuły. Rozwlekłe opisy, zastosowane skrajności językowe sprawiają, że nie czyta się ją tak jak poprzednią powieść. Do przeczytania tej książki zachęcił nas napis na okładce „zapomniane arcydzieło amerykańskiej literatury”. Niekoniecznie zgodziłyśmy się z tym określeniem.
Dziękujemy Klubowiczkom za tak liczne przybycie na spotkanie w tym wyjątkowym dla Biblioteki czasie.
